Alles over Elleboogklachten

De medische wereld is niet altijd even transparant voor buitenstaanders. Het is daarom voor iemand zonder veel medische kennis soms lastig om onderscheid te maken tussen goede informatie en minder goede informatie.

Een tennisarm, ook wel laterale epicondylitis genoemd, is een aandoening die flinke pijn veroorzaakt aan de buitenkant van de elleboog. Hoewel de naam doet vermoeden dat het vooral bij tennisspelers voorkomt, is dit niet het geval.

Omdat de tennisarm een aandoening is van een pees in de elleboog, zijn dit soms algemene risicofactoren. Er zijn ook specifieke risicofactoren, die alleen invloed hebben op de elleboog. Lees ze hier.

Dit betekent dat de therapie niet (alleen) gericht moet zijn op het tot rust laten komen van het weefsel, om zo de ontsteking te laten kalmeren. Het is dus ook van belang om te werken aan de kwaliteit van het weefsel.

De tenniselleboog is een aandoening van het peesweefsel in de elleboog. De aanleiding hiervan kan heel divers zijn, maar de onderliggende oorzaak is vaak wel vergelijkbaar.

Corticosteroïden worden ook wel ontstekingsremmers genoemd. Het effect van deze stof is namelijk dat de ontstekingsreactie van het lichaam wordt verminderd. Door de corticosteroïden, neemt dus lokaal de ontstekingsreactie af.

Uw lichaam past zich over het algemeen snel aan om de extra de belasting op te kunnen vangen. Bij een tenniselleboog is dit niet/onvoldoende gelukt, waardoor de klachten ontstaan. Wij willen u vertellen waarom dit gebeurt en hoe u zo snel mogelijk weer van uw klachten afkomt.

Het klinkt misschien gek wanneer wij (als centrum dat gespecialiseerd is in elleboogklachten) zeggen dat een deel van de mensen met een tenniselleboog bij een andere praktijk net zo goed geholpen kan worden.

De tenniselleboog is een hardnekkige blessure. Het kan niet alleen lang duren voordat de klachten weg zijn, de klachten kunnen ook nog eens terugkomen.

In ons elleboog expertisecentrum ontvangen wij wekelijks tientallen mensen met een tenniselleboog. Wij krijgen dan ook met enige regelmaat de vraag of zij ook geopereerd kunnen worden aan hun tenniselleboog.

In de meeste gevallen wordt de gewrichtsmuis via een operatie verwijderd, met name als de gewrichtsmuis vast is komen te zitten. De operatie wordt gedaan om de eerder genoemde eventuele schade aan het kraakbeen te voorkomen. Lees hier meer.